Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Helal et hakkını bana
Ey! Askere giden yiğit
Söylemiştir atan sana
“Ya gazi ol, ya şehit”

Sen nöbet tutarken orda;

Rahmet damlaları düşsün
Nur yüzlü yanaklarına
Her an gülücük üşüşsün
Al renkli dudaklarına

Buğulanmasın gözlerin

ZÜLFİYARE DOKUNUR MU?

Yazmak istesem şairce
Zülfiyâre dokunur mu?
Sözüm meclisten sairce
Zülfiyâre dokunur mu?

Millet, millet olacaksa
Hak yolunu bulacaksa
Eğer ibret alacaksa

Tarihinden ibret alsın
Türk milleti asil kalsın.

Nerde? Âkif’in özlediği nesil
Kimisi dinozor, kimisi fosil

Dünün mandacısı bugün yine var
Arama böylelerinde namus, ar..

Yazdığım, yazacaklarım
Üç aşağı, beş yukarı
Közsüz yanmaz ocaklarım
Üç aşağı, beş yukarı

Hakk; “Birlik olun” buyurdu

Gitti de unuttu sanma güzelim
Zümrüt-ü Ankâmı unutur muyum?
Bil ki sana gelmek için gidişim
Ordasın… Arkamı unutur muyum?

Delinip gökyüzü tufan olsa da

Deme sakın nasıl biter
Ya Allah de tut ucundan
Kazan kaynar, ocak tüter
Ya Allah de tut ucundan

Ne demiş ulu atalar

Bildiğim tüm doğruları
Deyim; vebal benden gitsin
Gördüğüm tüm eğrileri
Deyim; vebal benden gitsin

Sakın yanlış yapma diye

Ne varsa benim dediğin
Veren de O, alan da O
Acı tatlı her yediğin
Veren de O, alan da O

Gençsin ya salın ha salın