Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

AKIL BU YA!

Mevlana’ca gönül sana
“Gel” demiştim… Akıl bu ya!
“Biz” diyerek dört bir yana
Yel demiştim… Akıl bu ya!

Bırak artık nazlanmayı
Aşk bahçesine gir hadi
Seyre dal yıldızı, ayı
Yaradan kimmiş gör hadi.

Tesadüf mü? Geçin, geçin

H atıralarımdasın silinmeyen
A dın bir bilmecedir bilinmeyen
L akin olsa da yollar gelinmeyen
İ z sürer yıllarca bulmam mı seni?
L eblerin isterken almam mı seni?

ANADOLU’MUN TOPRAĞI

Anadolu’mun mübarek toprağı
Ne kadar bereketli ve doğurgan
Dalda cevizler yerde bal kabağı
Yiyelim de olmayalım savurgan

ANLAŞILMAZ

Gül mü, diken mi dağdaki
Görmeyince anlaşılmaz
Ot mu, geven mi bağdaki
Girmeyince anlaşılmaz.

Bir yağmur yağarsa inceden ince
Dökülür gözlerinden damlalar yaş, yaş
Anlayacaksın seni ne kadar sevdiğimi
Anlayacaksın artık yavaş, yavaş

Bir şimşek çakarsa gök gürlemesiyle

ALİ NAİL BEY

Eğitim seferberliğinin ülkü eridir
Unutulmaz öğretmenlerimizden biridir
O’nun için övgüye has ne dense yeridir

AFFET BİZİ ALLAHIM

Günah dolu defterde
Affet bizi Allah’ım
Sorgulayıp mahşerde
Affet bizi Allah’ım

BEKLETME BENİ

Kaç yıl oldu, gel artık geleceksen
Buğulu gözlerle bekletme beni.
Bırak nazı, sev artık seveceksen
Günleri aylara ekletme beni.

Dinle oğul bu güngörmüş atanı
Ayak belli değil baş belli değil
İyi belle şu vatanı satanı
Çakal belli değil kuş belli değil

Hep senden yana sanırsın onları