KIZ EVLATLAR OKUMALI
Töre de neymiş ben töreyi tanımam
Benim kızım okumalı ben kızımı okutacağım
Kim ne derse desin asla inanmam
Gözlerimi serbest bıraktım
Vehminde derinden bakıp da
Yüreğimi dağlamasın diye
Aşkımı demir parmaklıklar ardında bıraktım
Gelir de küllenen anıları depreşmesin diye
Küsmesin davasın peşinde olanlar
Bu davaya küsmek olmaz ey canlar
Bu uğurda can verdi bunca aslanlar
Bu davaya darılmak yok ey canlar
Başımızda Liderimiz baş tacımız
Kalktı gözümden bütün perdeler
Dünyanın ayıbı ayyuka çıktı
Gönül gözümde sökük perdeler
Bütün alametler tek tek çıktı
Yirminci asırda herşey değişti
Sarp kayalıkları aşar Mehmedim
Vatan aşkıyla yanar Mehmedim
Ana baba hasreti çeker Mehmedim
Allah diyerek toprağa düştü Mehmedim
Al bayrağa sarılı tabutunun başında
Yurdun dört bucağı cayır cayır yanıyor
Ama ben morgdan çıkmış gibi donuyorum
Soruyorlar kardeşim sana böyle ne oluyor
Muhsin Reisi çok özlüyorum.
Şu dağların yamacını dört dönüyorum
Bir sonbahar mevsimi akşamıydı bana gelişin
İçimde tarifi imkansız sevinç vardı
Çocukların hediyesi gibiydin benim için
Ellerimi çırpıyor alkışlıyor ve deliler gibi haykırıyordum
O geldi diyordum bana geldi bir başka coşkuluydum
Sanki gelen mevsim sonbahar değildi
Haykırmak istedim
Sevdaya dair barışlarımı
Yalçın dağların kar kalkmamış
Mistik kokulu tepelerine
Şikayet etmek istedim
Bütün yasanmışlıklarımı
Bu dünya bir çok hak dendi
Bak güçlü hep zayıfı yendi
Üstelik bunu yapan da kendi
Neyine güveneyim fani dünyanın
Adamı olan güzel yerlere geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!