Yine sönük bak sokak lambaları
Her yer zindan gibi karanlık
Al işte bugün de akşam oldu
Küstü bana bu denizin martıları
Ne yapsam olmuyor gelmiyorlar
Elimde ki simiti verdim yemiyorlar
Bana kendini anlat
Sen koksun her satırı
Hasretin sarsın tüm bedenimi
Güneş olup ısıtsın içimi
Bereket olsun yağsın toprağa
Umut ol ışık ol doğ gönlüme
Var mı kimsede böyle Bayrak
Toprak kadar temiz yüzü kadar ak
Ey kefere kime düşman olduğuna bir bak
Asla yere düşmeyecek bu Bayrak
Ebediyen semada dalgalanacak
Dolanıyorum buralarda uzun koridorları
Bir o tarafa bir bu tarafa bir başına
Kimsesiz ve sensiz akşamlar da
Aşındırıyorum bak boş kaldırımları
Bir o yana bir bu yana yalnız başına
Bir elimde hançer diğerinde cımbız
Seni çok özledim neredein güzel kız
Perişan bitap yollarda dolaşıyorum
Yolumda ki engelleri bir başına aşıyorum
Bir anne düşlüyorum
Şu sokağın köşe başında
Ayağında çarığı başında eşarbı
Elinde sertleşmiş nasırı
Yüreği şefkatli gönlü sevgi dolu
Bir anne düşlüyorum
Zehirden acıdır aşım
Dertlerden ağrıdı başım
Fanide yok ki yoldaşım
Bu faniden göçüyorum
Üç metre kefenim aldım
Yıllardır senin özlemiyle yaşıyorum
Seni görmek istiyorum Azerbaycan
İçime sığmıyor dışarıya taşıyorum
Hasretin kor oldu can Azerbaycan
Atamın dedemin toprağı oldun
Bakmıyor gözlerime
Gelmiyor yanıma
Yaslanmıyor omzuma
Bu ne biçim sevda çözemedim
Tutmuyor ellerimden
Bu davaya gönül verdim
Ömrüm feda olsun dedim
Davam benim tek derdim
Davamdan ayrılmam kolay kolay
Tek düşüncem şehit olmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!