Öğrenmenin yaşı yok demişlerdi
Öyleymiş
Öğrenmenin yaşı gerçekten yokmuş
Ve her şey okulda öğretilmiyormuş
Yaşarken öğreniliyormuş bazı şeyler
Ne kadar dua etsem azdır sana
Bugün seni sevmekten vazgeçiyor yüreğim
Ve hayalini görmüyor artık gözlerim
Bugün aynı tadı vermiyor sigaram
Ve zehirlendiğini hissediyor bedenim
Sildim son kalan iki damla gözyaşımı
Unuttum sesini, unuttum yüzünü
Hak etmiş miydin sevgili sana olan sevgimi
Ben sormuyorum, dostlarım soruyor nedenini
Merak ediyorlar işte
Böyle güzel sevilmenin sebebini
Bir insan neden sever ya da nasıl sevilir
Bir ölçüsü mü var acaba sevginin
Seni nasıl anlatayım ki sana kadın
Sen umutsuzluk içinde kalbe düşen Huzur gibisin
Varlığın yetiyor karanlıkları aydınlatmaya
Seni sevmek tüm olasılıksızları mümkün kılıyor
Seni sevmek tüm yasakları çiğnemek gibi
Seni sevmek hayatı temize çekmek gibi
Beni görüp yaşıyorum sanmayın
Nefes alıp veren ölü gibiyim
Gündüzlerim karışmış geceme
Boşlukta savrulan yaprak gibiyim…
Boş duvarlara seni anlatıyorum
Yavaş yavaş unutursun geçmişini
Öyle bir anda bir günde silemezsin sevgini
Hiç bir şey yaşanmamış gibi davranamazsın
Ufak ufak parçalar halinde çıkarırsın kalbinden sevdiğini
Önce saçları mesela, nasıl bağladığını hatırlamazsın
Gözleri silinir, nasıl baktığını unutursun
Yoruldum artık uykusuz gecelerden
Sigara dumanında boğulmaktan
Kahreden duygusal şiirleri yazmaktan
Gözümü tavana dikip
Saatlerce ölümü düşünmekten
Yoruldum her yüzüme gülene şüphe ile bakmaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!