Güven Küçük Şiirleri - Şair Güven Küçük

Sen de mi gidiyorsun şimdi
Yüreğim avucunda
Tüm hayallerimizi yerle bir ederek
Son nefesimi verecektim hani başucunda
Gözlerine bakarak
Sen de mi gidiyorsun şimdi

Merhaba ile başlayan cümlelerin
Elveda ile bittiği o sarmaldayım şimdi.
Sigara dumanı gözlerimi yakarken, gözyaşlarıma bahane arıyorum.
Selam vermeye bile cesaret edemediğim cümlelerle yazıyorum.

​Kaderim misin yoksa tesadüf mü, bilemedim.
​Seni tanımasaydım eğer,
Ben yine yaşamaya devam edecektim belki de.
Belki de ara ara gülecektim herkes gibi.
Umut'tan bahsedenleri başımla onaylayacaktım.
Alaycı bir tavır olacaktı dudaklarımın bir kenarında.

Bir paket sigaranın dumanına hayallerimi gömdüm
Umutlarımı, sabah rüzgârlarının önüne savurdum
Kuytu köşelerde ağlayarak ıslanan yüreğimi
Güneşe asarak kuruttum
O yüzden rengi soluktur gülüşlerimin
Karanlığa hapsettim düşlerimi

Hoşgeldin yürek sızım
Yolunu mu kaybettin de , düştün yine gönlümün sokaklarına
Gidişin sessizdi ama , gelişin fırtınalar koparttı bak yine
Darmadağın ettin , yaktın yıktın
Yerle bir ettin yine düşüncelerimin gecekondularını
Günler haftalara , haftalar aylara , aylar yillara döndü

Sevdim seni bir zamanlar
Bir erkeğin bir kadını sevebileceğinden çok sevdim
Ver deseydin canını
Kalbimi söküp avuçlarına koyacak kadar çok
Sevdim işte öyle böyle değil
Bir fidanın suyu sevmesi kadar çok

Dün seni görmüşler sevgili
Birlikte oturduğumuz bir kafede
Gözlerin yabancı bir gözlere bakıyormuş
Ve ona da öyle kısık kısık gülüyormuş
Dün seni görmüşler sevgili
Ellerimi ilk kez tuttuğun o kafede

Usulsüz laf eden, gocunmaz aldığı cevaptan
Ders Mi vermek lazım sana, namus ile ahlaktan
Dilini sok cebine, tıslama görünüyor çatalı
Bimde 100 liraya veriyorlar daha kaliteli kaşarı
Ensest mensest kan bağı ilişki bre cahil
Eğitim şart ama, hayatta okula dahil

Gecenin koynunda yalnız yürürken adımlarım,
Her taş ve her rüzgâr senin adını fısıldar.
Nevâruz ışığı düşer saçlarına, titrer sükûnum,
Ayın hilâli seher vakti gönlüme naz eder.
Saatler ağır akar, zamanın yükü omuzlarımda,

Bir kadın tanıdım
Karanlık hayatımın çıkmaz sokağında
Gözleri nemliydi, bakışları hüzünlü
Kırgın bir gülümseme vardı dudaklarının kenarında
Yüreği üşümüş, hayalleri kasvetli
Kırılmıştı umutları, düşmüş tek tek gözyaşlarıyla