Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Bizim yaylada biten,
Yar gülümsün gülümsün...
Aşkı sevdama yeten,
Kız gülümsün...gülümsün...

Yar gülümsün gülümsün,

Civanım köylü kızları...

ben tutulmam ay giibi güneş gibi
bendeki tutulma akıl şaşırtır
tutuşur yanarım har ateş gibi
saçımın telleri gönül yaşartır

Halk ile elele Hakkın yolunda,
Doğruyu, yanlışla bulan polistir…
Yurdun dört köşesi,dört bir yanında
Gece gündüz görev alan polistir…

Zorluklar olsa da yılmaz olandır;

Bakın dağlardaki kürtük karlara
Şehitlere örtü sarmış gibidir...
Şehit olan, ulvi bahtiyarlara,
Kefen aklığıyla varmış gibidir...

Şehit kanlarıyla mümtazdır dağlar,

-Samsun'dan Erzurum'a-

Artık bundan sonra aydın dimağınız,
Özgür bayrağınız,
Artık bundan sonra dostu düşmanı tanı
Anlat bu yazılan destanı

anlık duygular vardır sarmaş dolaş olursun,
anlık duygular vardır: başka, bir hoş olursun,
anlık duygular vardır; çok yüksekte, çok öte
anlık duygular vardır; inan sarhoş olursun…

anlık duygular vardır; yaren, dost, adı neyse,

Vuslat Uykusuz Rüyadır

Hayali sevmek bile, yüreğimde hayaldir;
Gelip gitmelerinde umudun umutsuzluğu
Hasret dayanılmazdır; bir bilinmez asaldır,
Yüreklerin, sevmeyen yüreklere sorduğu

Bir serseri duygudur yüreğimde kanat çalan
Bir sevginin nemenem dürtüsüdür; içimdeki sevgi seli
Gönül evleklerimin vadileridir adına ektiğim güllerle bezeli olan
Benim sana yanan, sana kavrulan
Gönlümdür fütursuz sevgine kucak açıp bekleyen
Kısaca benim sen olan...

Sevgi kutsal bir ağaç,
Balta vurmam köküne...
Sevgi başka bir amaç,
Onda yer yoktur kine...

Sen sevgi ağacısın,

O, karlı dağların en görkemlisi,
Kartaldan başkası uçmaz o dağdan...
Başından, noksansız olsa da sisi
Yad yaban, suyunu içmez o dağdan.....

Kol kola girdiği dağlar bucaksız,