Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Ölüm hak ve muhakkak,
Ölüm acı.... ve ancak,
En acısı ölüme,
Siste,boranda,karda
Dağ başında kavuşmak....

-Babama hep 'padişah babam',derdim...İlk okul öğretmenimdi..Sonunda kader ona da kıydı..

Ağzın dualarda namaz niyazla
Ömrünü doldurdun padişah babam..
Helleştin dostlarla bitmeyen hazla
Garipler güldürdün padişah babam.

Ocağına geleceğim
Yandır beni, yandır beni…
Semazenin olacağım,
Döndür beni,döndür beni…

Aşkın ile aşıkınım,

Bitanem yüreğini seveyim
Yüreğinde bir yerlere koy beni
Ne istersen söyle onu vereyim
Al içine baştan başa yay beni

İlhamımsın, sevdiceğim,sevgilim

Derya ise yüreğin,Yüzülmez mi deryada..
Hayalinden güzel yok, bence yalan dünyada….
Hüzün kızı olsa da hayalinde nağmeler,
Seni düşünmek inan, inan dünyaya değer….

Sen salkım söğüdümsün,
Sakin dalını kesme...
Umduğum, küstüğümsün,
Ben küssem de sen küsme...

Kök saldın içerime,

hayalimde düşümde ne varsa o sende var
bu sebeple sanırım senden önce yoktum ben
senle güllerim açtı senle mevsimim bahar
senle ben beni buldum başladı bu serüven..

sevgi kadehlerimde yudum yudum içtiğim

hoş gönül yayla yürekli
dostum ancak aşkımsın
gönlü sevgi evlekli
başak başak aşkımsın

kader deyip çatsam da

Kim diyor ki: siyah aktır
Hayat herşeye rağmen hayatı yaşamaktır...
*
Yalansız hayat budur;
Hayat girdaplı sudur;
Üç günlük hesap hepsi

Mavi gözlerini senin
Sanarım ki deniz gibi..
Bende senin bir sevenin,
Sevgin içimde giz gibi…

Bakışırken tebessümün,