Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Gülüşünden belli sen benzi yağız yiğidim;
Bakışında dostluk var, yüreğinden süzülen...
Boy-pos, yakışık sende; burun, ağız yiğidim;
Sensin sevecenlikle, içten sevgiyle gülen...

Filinta boylum seni, kem gözlere görünme;

Ne umdunuz ne buldunuz hayattan
Hayatın cilvesi sardı mı sizi
Kışı çalsan ocak ile şubattan
Arta kalan aylar anlar şanssızı

Hayattan alarak, ona vererek

Yine dalmış gözlerin, birini arar gibi…
Bende yanan közlerin, yandıkça yanar gibi…

Yeşil gözlerinde ben, beni ararken kaldım;
Bana açık seccaden, ben o hayale daldım

Yüreğini sevginin yelkenlisinde açanlar...
Sevgi diyince coşarcasına koşanlar...
Yalan da olsa, biteceğini bilse de,
Sevgiye sevgisini esirgemeyenler...
Yüreğini evlek evlek sevgi tohumlarına adayanlar...
Şayet o haz ve hissi,

Beni sevmek dağda kar, gün vurdukça eriyen,
Kelepçeli kolların, parangalı ayağın
Zirvelerime çıkmaz, yorulursun gülüm sen,
Gelemezsin gelemez, senin daha toy çağın...

Başkasının olsam da sahibi yok gönlümün,

Yılların yarışıdır, yorulanlar yine biz,
İyi kötü ne varsa, rastlıyoruz yıllarda...
Kabul diyoruz doğru, sevince ve hüzne biz
Ara bir mutluluğu serperken fasıllarda...

Ey güzeller güzeli: sana olan ilgimle,

Dostluktur güzel olan,
iyilikle anılmak
Her yürek erbabının
hedefi olmalıdır….

Yürekten inanılmak,

Dilim der dilim durmaz
Kalbin kırıksa yazık
Sevgin neden oturmaz?
Kalp ustası yorulmaz....

Karamsar olma derim;

-Genç öğretmen Sevgili İsmail Kartala-

Öğret mene,
Öğrenim öğret mene
Saygı minnet duyulur,
Siz gibi öğretmene

ŞEHİTLER TANIŞTILAR

Şehitler tanıştılar,
Her biri bir yerden,
Biri dedi ki: Ben Sarıkamışlı Türkmen
Öteki:Ben Malatyalı Kürdüm...