Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

30 Ağustos 1071...

Şaha kalkmış atların nalları parlıyordu...
Üç tuğlu bayrakların alları parlıyordu
Alpaslanın emriyle titreyen koca ordu
Anadoluyu Türkün vatanı yapıyordu....

Benim olan uzaksa,
Senin olan ne fayda,
Mayhoş bir tad bıraksa
Hayat geçsin bir gayda...

Acı, ağır hayatta,

Düşünde saklıyım, hele bir ara
İçinde bir yerde, illa olanım
Yere göğe bakma, bak yakınlara
Sevgi hanındaki geri kalanım

Bulutlar birikir, arkasında sen

Al yanağa kumral saçın yakışır,
Söylemeye cesaretim yok benim,
Söyler iken dilim dişte sıkışır,
Gülmen için şu halime bak benim...

Bıraktığın gibiyim,
Yandıkça yanıyorum...
Sen ise öyle değil...
Ve öyle sanıyorum...

Gözümde damla yaştın,

Seninle uyuşan çok yanımız var;
Biraz dinle, biraz fark et; biraz duy
Şen şakrak bir yürek, bin anımız var;
Biraz dinle,biraz fark et,biraz duy...

Sen hayal, ben gerçek olabiliriz

Kader defterinde gerçekler gibi
Sen benle, ben senle çoktan varmışız…
İki yamaçtaki çiçekler gibi
Sen benle, biz bize hep bakarmışız…

Yaylalar söylese, seni söylerdi

Gel yanıma otur hele
Geç karşıma anlat bir bir...
Seni üzen şu mesele
Nedir? bana anlat bir bir...

Eksik bade içenleri,

Düşünce tarzımı çok dizelerde,
Halka halka zincir yaptım bilmedin...
İpek ördüm epey mor kozalarda,
Mabet oldun sana taptım bilmedin...

Mevsimlere isyan ettim olmadı,

Gözledim etrafı düşündüm tek tek,
Senin gibi olan yok,be bir tanem...
Ceylanlar gibisin alımlı,ürkek
Yüzüme doyunca bak, be bir tanem...

Gönülden gönüle ulaşır yollar,