Dağların ardından vurur şavkını,
Buluşur toprakla güneş ışığı.
Geceye nazire, hem de arkadaş,
Oluşur toprakla güneş ışığı.
Herkes uykusunda, odur yol alan,
Her daim, her yerde aydınlık olan…
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Güneş ışığını anlamlı kılan satırlarla anlatatan şiirinizi yazan kaleminizi kutluyorum, puanımla antolojime alıyorum Sn:Yıldırım. Saygılarımla
Gazabı çetindir, taşlar da erir
Dinlenmez hiç bir an yürür ha yürür
Sakınmaz kimseden, verdikçe verir
Bölüşür toprakla güneş ışığı
Yüreğinize sağlık güzel ve akıcı dizeler okudum değerli kaleminizden.Saygı ile...
Dağların ardından vurur şavkını,
Buluşur toprakla güneş ışığı.
Geceye nazire, hem de arkadaş,
Oluşur toprakla güneş ışığı.
toprak ile gunesin ve suyun bulusmasi sim sicak iklimin gönul kitlesindeki seslenisi yüreginize saglik hocam...
Karşılık beklemez, vermektir özü.
Bütün âlemlerin biricik gözü…
Ana şefkatiyle kucaklar bizi,
Gülüşür toprakla güneş ışığı.
Kimimiz şikâyet ederiz ondan,
Kimimiz afiyet dileriz ondan.
Tarlaya bereket bekleriz ondan
Alışır toprakla güneş ışığı
..
harika
kutluyorum
namık cem
güneş ışığınız hiç solmasın can...
Şiir dünyasını da aydınlatmış
harika şiiriniz.severek okudum.
her zamanki tat ve lezzetindeydi.
tebrikler sayın hocam.
tam puan ve saygılarımla.........halilşakir
TEBRİKLER YÜREGİNİZE SAĞLIK KALEMINIZ DAİM OLSUN
Herkes uykusunda, odur yol alan,
Her daim, her yerde aydınlık olan…
İşte gerçek budur, başkası yalan,
Çalışır toprakla güneş ışığı.
***
Bu ışığın ötesini görenlere selam olsun derim...+
Tayyar Bey emeğiniz eksik olmasın: )
Merhaba,Harika bir şiir bence.Yürğinize sağlık.Kaleminiz daim olsun.Tebrikler.Selamlar.Benden 10 Puan.
Çok güzel bir tema ve tıpkı güneş gibi sımsıcak ve şefkatli bir işleyişi var çalışmanızın.. Tayyar bey, kaleminiz var olsun, tebrikler...Güneri Yıldız
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta