Akıp giden düşünceler yaşamın ayrıntısında bütünlenmektir.
Düşüncelerinizin sizi ulaştırdığı yerde duyuşta varoluştadır insan.
Ve bazen izlersiniz düşüncenizi, düşünce bir yaşamı resmeder.
Kendinizi bulduğunuz yer, varlığınızdan öte düşüncenin sizi varlıkla buluşturduğu yerdir.
Soyunursun varlığından, içinde ki yokluk bütünler tüm varını yoğunu üzerinden.
Tıpkı yokluktan varolur gibi varlığın, sessiz bir dokunuştur kendine.
Bir güle dokunur gibi incittik önce kendimizi,içinden güzel düşünceyi duyabilmek için.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta