Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Göz öyle bir hassedir ki
ruh bu kainatı o pencereden
seyreden.
Yani güzel gören güzel düşünür
güzel düşünen hayatından lezzet alır.
TEBRİKLER
kendine gel diyen bir şiir insana kendisinde olmayınca gözü kör olurmuş tebrikler
Evet Yusuf hocam çok doğru ve nefis bir şiir kutluyorum saygılar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta