Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Dar bir zemine sığmazsın ki,
uğultulu tepelerden esen bir
kargaşa içinde hiçbir garantiye
izin vermeyene, yok düzene
uyumlu, ne anlatır ki seni,
kurallardan taşan, tek başına,

Alınlarımızda günün ilk ışığı,
coşkun bir sele keyifle kapıldık.
İstesek bir ezginin peşinde
yıllarca dolaşırdık.

Öyle sevinçlere adanmış ki

Öpücüklerle havalandık,
bir ten karmaşasında.
Belki ilk defa vardık,
muğlağın yapısında.
Gel gör ki bitmeliydi,
kör bir uğraş değil bu,

Bir resimle başlayabilirsiniz
resmetmeye hayatınızı.
Kanatlanan bir martı olabilir,
damarları belirgin bir yaprak.
Bazen bir resim biz, ya da
biz resim gibiyiz.

Bu kadar çok boşluk ve zaman,
zamansızlıktan ne umar insan.
asırlar düşünür kendini, bir hikaye
çevresinde döner devran.

Bir fikrin ince gülüdür insan,

Hep başkalarının
peşinden koştun.
Kim ne yaptı oldu
asıl derdin.

Dünyada, ülkende,

İnsan, oluşta, kimsesiz, çıplak.
Fark'a gelseydi olurdu mutlak.
Hazin öyküsünde, doruklar, yasak.
Tek tedavisi, olursa, şefkat.

14/08/2014

Bir gecenin kızıl yeleli atlarla koşan
duman olmuş sesleri en ağır zincirleri
taşır, şakırtılarıyla özgürlüğe kavuşmuş
zihin daha koyu dehlizlerde gün boyu
sürüklenir, bu zincirler açılmaz, ben
zorunlulukla eylerim, anlaşılmaz, serin

Bir çamur deryasında yürüdük,
bata çıka, algının tekinsizliğinde
ömürdük, gerçekten uzaklaştıkça,
Bu doyumsuz manzaranın emrinde
öldük, tadını çıkara çıkara..

Kasırgadır sonsuz, uçurum bilgisi
verirdi, damarda gezinenlere,
dağılırken, kurulurdu suskun
iletişim, yok sayılmış engellerin
coşturduğu, girintilerde bulunan
heyecanlar, dönerdi kapanmışın