Bırakıp giderim bir gün bu şehri
Tapulu malımız değil ya
Yaşadığımız her şeyi yanımıza alıp
Çekip gideriz buralardan.
Fırtınalar kopuyor yüreğimde
Artık bana dar geliyor buraları
Çocukluk aşkları,ölümüne dostlukları
Ve hayatımın geriye kalanını bırakıp gideceğim
Ağlamadan ama buruk bir şekilde.
Kimseyle vedalaşmaya gerek yok
Ben zaten herkesle
Herkeste benimle
Uzun zamandır veda havasındayız.
Umutları da ekeceğim bugün toprağa
Ve yağan her yağmur
Biraz daha büyümesini sağlayacak.
Umutlar büyüyecek,
Umutlar yeşerecek,
Ve yepyeni bir dünyaya tohum verecek.
O zaman görecek ki;
Bu dünya,bu ülke, bu şehir hiç kimsenin değil
Ve o an anlayacak kalıcı olmayacağını
Kendine düşen payını alıp çekilecek oda herkes gibi köşesine
Umudun habercisi yerine
Umudun bekleyeni olacak
Ve bir gün o da solacak.
Bırakıp gidiyorum bugün bu şehri
Alın bütün sokalar,caddeler ve kaldırımlar sizin olsun
Bütün sevgiler,bütün aşklar sizin olsun.
Karanlığın köşesinde kaybolan umutlar
Ve anılara sığınan eski yaşantılar
Hatıralarla birlikte karanlığa gömülsün.
Acımasızlığın ve esaretin arasında yaşamaktansa
Kendi eziyetimi çekmeye hazırım.
İşte alın...bütün şehri size bıraktım.
Kayıt Tarihi : 27.2.2004 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!