Sesini duydum dün gece
Karanlıktı gözlerin
Oysa yeşili görmüştüm baktığımda ilk önce.
Titriyordu sözlerin dudaklarını terkederken
Ve gülmüyordu gözlerin eskisi gibi,
Siyah bir gecede karanlık umutlar çöktü üzerime
Oysa seni uzun zamandan beri ilk defa bu kadar seviyordum
Oysa seni ben hep bekliyordum.
Sesini duydum dün gece
Şiirler yankılanıyordu sesinde
Ve yıllanmış bir şarkıydı
İlk kez seni seviyorum deyişinde.
Çocuk olmak isterdim şimdi
Şimdi hiç bir şeyi olmamış sayıp
Kollarına atılmak isterdim,
Belki beklediğim ümitsizliğimin ta kendisiydi
Yada tutunamadığım sevdanın kederli tarafı.
Ne olursa olsun
Sesini duydum işte dün gece
Önce irkildim
Kalkmak istedim yatağımdan
Sonra gözlerimin kapalı olduğunu farkettim
Hiç bozuntuya vermeden
Devam ettim seni dinlemeye,
Karanlıkta kaybolan her gölge gibi
Yolları bulanamayan her sevgi gibi
Baktığımda göremediğim
Gördüğümde anlayamadığım
Anladığımda ise çok geç kaldığım
Trajikomik rüyalardan biriydi; hepsi bu.
Sende sustun sonunda
Güneş doğarken kalktığımda
Bendeki tarafının yok oduğunu hissettim.
Ve bir şeyi anladım;
Seni içimde öldürmenin acısı kalbimde
Cenazen ise ölene dek gözlerimde yatacak.
Kayıt Tarihi : 29.11.2003 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

çok özel bir şiir...
nihan demirel
TÜM YORUMLAR (2)