Gel Dedin, Geldik Mevlana

MEVLANA

“Gel” dedi, yüz kere tövbe bozsan da,
Bu kapı açıktır, kapanmaz sana.
“Gel” dedi, bıçaklı katil olsan da,
Ellerin bulaşsa kıpkızıl kana.

Allah’ın affından ümidi kesme,
Dolu gibi yağıp, yel gibi esme,
Ufak bir şey için kimseye küsme,
Adalet, değildir kimseden yana.

Âleme bakarak, tefekkür eyle,
İşini sağlam yap tevekkül eyle,
Seni, Yaratan’a teşekkür eyle,
Her şey bir sebeple gelir meydana.

Büyükler daima doğruyu söyler,
Dinlemeli onu paşalar, beyler,
Bir hisse almalı çalarken neyler,
Elbette her şeyde vardır bir mana.

Senin Mesnevî’nden ders almak için,
Semazen dönerken, ney çalmak için,
Huzurunda, Rabbe yalvarmak için,
“Gel” dedin, koşarak geldik Mevlana.

(ARALIK 2007)