Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İstanbul'u,sur içini yaşama canlılığıyla anlatan yürege,kaleme saygılar..
Çok güzel...İliklerime kadar sevgi hissettim ama birazda acı..neden bilmem..Belkide böylesi bir sevgiyi kayebtmekten..
Sevgilerimle
Şiirleri ve kişiliği ile gözümde apayrı bir yeri olan değerli dostumun bu nostalgi dolu şiirini büyük bir zevkle , keyifle okudum.
Okudukça berrak bir şiir suyu ile yıkanmışçasına ferahlayıp rahatladım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta