Filozof Sosyolog Şiirleri - Şair Filozof ...

Sanki yüreğimde,
son bir kişilik bile yer kalmamış.
Tahammülüm eriyor gün gün,
yaşamla aramdaki ip inceliyor,
"sosyalleşmek"… kelimesi bile yorgun artık.

Hergün yemi bir rüyanın içindeymişim gibi açıyorum gözlerimi sabaha,
Dünden kalma bir durgunlukla
Yoğunlaşmış duygularımın seyreltilmiş haliyle
Gözlerimi açıyorum belirsizliğe
Her gün aynı kaygıyla nefes alıyorum gelmeyecek ve benimde gidemeyecek olduğuma,
Düşünüyorum sorguluyorum bulamıyorum bir çözümünü

Ne zaman bunalsam hep semaya bakarım, huzur onda arar, sukunetin içinde yüreğimdeki aşkı bulurum. Öyle süslü laflara gerek yok, kendisi başlı başına zaten bir sanat eseri. Ressamı belli, şairi belli kısacası yaratıcısı belli.. Kusursuz bir güzellik duruyordu karşımda. Uçsuz bucaksız yaratılmış, derinlikleri olan bir kainatın parçasıydık. Olağanüstüydü herşey. Renkler, biçimler ve ahenk içinde sıralanışı..
Her birinin ayrı görevleri vardı.
Bu sanat eserinin karşısında çıldırmamak elde değildi.. Muhteşemdi. Akıl almaz bir şekilde bakmayı bilenler, büyülenmiş bir edayla hipnoz olmuş gibi dolaşıyordu etrafta. Yeniden aşık olurcasına kalbini yeniliyordu benim gibi. Bu gece de aşık oldum ben. Sanki ilkkez görüyormuşum gibi. Dilim lal olmuştu, derin bir iç çekiş duydu kulaklarım, ciğerlerim bayram etti mis gibi havanın içeri girmesiyle..
Huzur kokuyordu, sukünet içinde geceyi dinlediğim, renklerine aşık olduğum gökyüzü..

Seni düşündükçe,
hiçbir şeyin yerinde durmadığını fark ediyorum.
Ne kelimeler,
ne ben.

Söylemek istiyorum,

Bir bulut olsam sana yağsam
Bir rüzgar olsam sana essem,
Bir ırmak olsam sana aksam,
Hatta zaman olsam,
Senin için kendimi durdursam

Bir gün batımı kadar kırgınım,
Gidişinin ardından kalan sessizlikte.
Kalbim, adını anınca titriyor hâlâ,
Sanki bin yerinden kırılmış bir çiçek.

Gözlerimde senin hayalin var,

Yine dalgalar söylüyor adını,
Rüzgâr, eski bir şarkının nakaratı gibi.
Gidiyorsun, sessizce
Ne bir martı çığlığı, ne bir elveda sesi.

Karanlık suya düşüyor hatıralar,

Ben senden gitmeye mecburdum,
Yanlış anlama,
Seni sevmediğimden değil,
Ya da senin beni sevmediğinden de değil,
Bizimki çok başkaydı,
Biz severek ayrılanlardanız,

Sen,
gözlerimin sakladığı sır…

Ben,
ellerinin unuttuğu iz.

Sevgili Günlük,
Bugün günlerden çarşamba kasımın beşi,
Bugün yine onu gördüm.
Hiçbir şey söylemedim, o da fark etmedi sanırım.
Ama ben fark ettim.
Her zamanki gibi gülümsedi birilerine,