Duygularım...
Kar taneleri gibi...
Rüzgarlarda savrulmakta...
Gönlümden...
Gönüllere doğru...
Nereye düşeceğini...
Ey...görenler...görenler...
Bakıp..bakıp...erenler...
Nedir? bu alemdeki...
O muhteşem renkler...
Çiçeklerde ayrı...
Kelebeklerde ayrı...
Gözlerim gözlerine kaydı....öylece..,
Ki o....kısacık bir andı...
Tutsak oldum gözlerine...
Ver gözlerimi geriye...,
Diyemem sana...
Tutsak oldum gözlerine..
iyilik...
ve kötülüktü...
aklın köşelerinde...
saklanıp duran...
hep birbirlerinden...
iz...
yaşamın...
bir işaretiydi...
çizen de...
çizilen de belliydi....
herşey...
zaman;
aldığımız her nefesin ardından
neler yüklüyordu
sırtımıza...
taşıyıp taşıyamayacağımızı
hiç sormadan...
sen...
sanki...
aklımın...
asla varamaycağı...
bir yerdeydin...
sen...
öfkeye kapıldım...
yutkundum...
aklım...
bana kaldı...
sellere kapıldım...
ATAM;
Sen gözlerini yumdun,
Maviliklerin göklerde kaldı...
ATAM;
Sen toprağına sarıldın,
Gökte...
Bir mutluluk
Tablosu vardı...
Öyle canlı...
Öyle manalı...
Öylesine de anlamlıydı...
Şiirinizi okurken çok duygulandım.Engelleri kaldırmak adına hepimizin yapabileceği bir şeyler olmalı diye düşünüyorum.Duyuyoruz,görüyoruz,yürüyoruz diye güvenmemeliyiz.Çünkü hepimiz birer engelli adayıyız.Bu duyarlı şiirinizden dolayı sizi çok çok kutluyorum.Tebrikler.......
Şiirinizi okurken çok duygulandım.Engelleri kaldırmak adına hepimizin yapabileceği bir şeyler olmalı diye düşünüyorum.Duyuyoruz,görüyoruz,yürüyoruz diye güvenmemeliyiz.Çünkü hepimiz birer engelli adayıyız.Bu duyarlı şiirinizden dolayı sizi çok çok kutluyorum.Tebrikler.......
Şiirinizi okurken çok duygulandım.Engelleri kaldırmak adına hepimizin yapabileceği bir şeyler olmalı diye düşünüyorum.Duyuyoruz,görüyoruz,yürüyoruz diye güvenmemeliyiz.Çünkü hepimiz birer engelli adayıyız.Bu duyarlı şiirinizden dolayı sizi çok çok kutluyorum.Tebrikler.......