Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

Bakışlarım..
Öylesine masum..
Öylesine çaresiz..
Aşkımı anlatır sana..
Sessiz..sessiz..
Sense inadına

ay döner
doluna doluna...
gece döner
karlara karlara...
yar girer
koyuna koyuna...

Ben...
Aşkımı...
Gönül bahçemde...
Yaşıyorum...ki onun...
Ne çiti var..
Ne de kapısı...

Bekle..
Görürsün..,
İlk açan çiçeği...
Bekle..
Duyarsın..,
Kulağına fısıldayan sesi...

Dünya yılı...
9 şubat..2007
Ben yaşamımın
55.yılında...
Dünya da küresel ısınmada...
Bu cüce şubatın da

canın...
can gibi...
sevdiğindi...
zamanı geldiğinde...
onu veriyordun...
ellere....

İlk baharın bulutları
Döktü göz yaşlarını...
Birer...birer biriktiler
Küçük bir çukurcukta
Senden ve denizlerden
Çok...çok uzakta...

Denizde...
Bir tutam tuzun...
Lafı bile olmaz...
Bir tutam tuz...
Bir tas çorbada
Deniz gibidir...

Sen...
Benim...
Bir tanem ol...
Ol ki...
Sen bir severken...
Ben yedi kat fazla...

Ben...
Gördüğüm kadar benim....
Ben....
Göğe baktığım kadar
Gök benim olur
Biliyorum....