Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

burun...
algıları için...
kokuları...
mendil ise..
onun salgılarını bekler....

Bahar...
Erik ağaçlarında...
Beyaz...beyaz...bembeyaz...
Sesleniyordu...delicesine....

Bahar...

yürek...
deniz gibidir...
aşk rüzgarlarında...
kabarır...durur..

deniz...

zenginlik gönüldedir...
gönül,
sahibinin elindedir...
dünya büyük bir mabetse...
gönül,
en gizli KABE'DİR...

İşte...bak,
Bir duygu selidir
İnsanoğlu..
Çağlar durur...
Bazen berrak...
Bazen bulanık...

gördüm...
gözlerinin bebeğini...
gönlüm ağladı...
ellerini...
tutayım dedim...
bedenim dağıldı...

adalet...
balyozun altında...
adalet....
ergenekonun uçsuzluğunda...
adalet...
deniz fenerinin loşluğunda...

Biz...
Zahirdeydik
Yani dünyada...
Bizde...
Günler vardı...
Geceler vardı...

Günler....
Sensiz doğduğunda....
Gecelere ağlarım...
Bitti diye...rüyalarım...

Günler...

Kökler...
Toprağa sarılır...
Bedenleri...
Rüzgarlar estiğinde...
Savrulmasın diye....