Sevgi mi sandın, bu bildiğin illet?
Adını aşk koymuş iğrenç bir niyet.
Ben “hayır” dedikçe sen geliyorsun;
Yokuşa sürdün bizi,
Ayırdın dağı, düzü.
İçimde kaldı sızı,
Hayat sen ne zalimsin.
Düşe kalka yürüdüm,
Açılsın tüm gizleyiş,
Yeter artık bekleyiş.
Yorulsan da git yine,
Güven saldım kalbine.
Ruhu kaldırımda büyüdü,
Bir gözü sürekli gökteydi.
Biraz yaramaz, biraz deli;
Delikanlı, saftır kalbi.
Cebinde dünya yok ama,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!