gel ey feyezan
yeşil elma kırmızıya çalmadan
mürekkebini
ömrüme dökmeden gece
fezaya ulaşacak ahı kuşların
ruhum sensiz
can verecek kafeste
gel ey feyezan
istersen yıkılsın bedesten
peyderpey geri dönsün tüccarlar
ne altın gerdanlık isterim
ne gümüş küpe
gel ey feyezan
yeter ki gel de
koparsa kopsun açmaz halatı
sıcak aşım olmasa da çömlekte
rüzgâra karışan
bir lahzam olsun seninle
Ben Özge 2
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!