Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

ÖLÜM
Hayat bu kadar kısa ve zorken
Bariz bir ölüm herkes için kol gezerken
Böyle sınırsızca gülmelerin
Bana çok dokunuyor

Bırak biraz daha sursun Yusuf un yalvarmaları kuyudan
Göklerden ses gelsin
Züleyhanın rabbine yakarışları
Yakup’un gözyaşları bırak biraz daha sursun
Sen gelmeden önce

O ŞEHİR

Satılık levhasını dinmeyen özlemlerimin kanayan yarasına astılar babamdan son kalan münzevi evin duvarına
Acımasızca yıktılar betondan bloklar dikmek uğruna
Artık yok, oturduğun ve son nefesini verdiğin virane ev

ÖZLEM

Bugün beni hiç sormamışsın
Erenler sokağı öksüz
Öpsende geçsin kuskunluğum
Anlımın tam orta yerinde

PALAVRA2


Ellerimle dünyaya dokunuyorum
Sonra yüzüme sürüyorum seni
En hafifinden bir müzik kulaklarımda

PERİ

Peri masalı başlasın
Oda karanlık hep kapkaranlıkta kalsın
Gözler açık deniz gibi

PESPAYE

Dar paslaşmalardan fırtınalar koparmak istiyorum hayatımda
Benim hakkımda akla gelmeyecek yorumlar yapabilirsin
Uzun koridorlar denizinden boğulan boğulana

PROVALAR

Sen artık benden düştün
Gözlerimde akan bir damla yaş gibi
Öyle vurmayacaktın beni yola
Zaten o saatlerde gam yüklüyüm

RADİKAL

Olmuyor işte ne yapsam olmuyor
Benim sana vuracağım bir tek cümlem kalmadı
En şiddetinden bir yağmur yemişim
Ağaçlarım yaprak dökmüş mevsiminden önce

REÇETE

Gözümde antika değerinde olan sen
Kendini adi bakırcılar çarşısında satılığa çıkardın
Neden son olan nefsine uydun ki
Aydan, güneşten, yıldızlardan gelen serjenistlere kulak vermedin