Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

SEN EY İSTANBUL

Gelirsen, İstanbul diye bir şey kalmaz
Ben daha İstanbul'u görmemişken
Daha İstanbul'u yaşamamışken
Yedi tepe yedi iklim gibi

SENİ DÜŞLÜYORUM

Neden beni yalnız bırakıp gittin buralardan
Sen kendini çokbilmiş şeyler
Senden baharı getirenleri bir bir bu memleketten kovuyorum
Haberin benden olsun

SENİ TANIYAMADIM

Seni gerçekten tanıyamadım
Ne nasırlı ellerini ne de ayaklarını
Gözlerinin altındaki mor halkaları tanıyamadım
Çok şeyler anlatmaktalar mazi ve müstakbelden bana

SEN VE BEN


Sen, hiçbir zaman ben olmadın
Bende tüm hakli sebeplerimden dolayı sen olmadım
Tüm yüzyıllarımı heba ettin bir insafsız gibi

SEVGİLİ EY

Çok soğuk bir duş
Hayat bir huş
Beni açacak bir şey lazım
Bu saten sonra tenime dokunacak

ŞEYLER

Bana bir şey oldu
Şeyler yolunda gitmiyor sanki
Benim küçük dünyam
Şimdi bocalama safhasındayım

SIFIR

Seni bu hale getiren olayın anında olmak istiyorum
İçtiğinden bana da ver, içmek istiyorum
Tüm muharebelerim devam ediyor, senden ve senin dünyandan
Bu sert ve çirkin düşüşü hak etmedim

SKALA

Dilim biraz tuzlu kırık
Dinlenemiyorum renkler arasında
Karmakarışık skala anındayım
Kendi ruhuma yeni tasarımlar biçmekteyim

SON

Artık beni götürün
Gözlerim görmesin beni, siyah gece gibi
Sakın ağlamasın kimse
Ne babam ne annem ne de…

Derbeder bakışlarından bana da ver
Bırak karanlıklarının yükünü ben taşıyayım
Bana yükünden ver
Kendinden bir şeyler ver bana

Senin sonsuz çöllerinin abı hayatı kanım olsun