Feridun Eren Şiirleri - Şair Feridun Eren

TURFANDA


Şimdi seni dizime yatırıyorum
Tüm şiirlerimde olduğu gibi
Olgunlaşma evreni takıp ediyorum yanımda

Modeller çiziyorum
Tümden ruhlarından yoksun bırakarak
Yeni menzillere sevk ediyorum onları
Ağızları keskin makaslar kullanarak

En zifiri karanlıklardan, masallardan sesler geliyor kulaklarıma

UÇURTMA MEVSİMİ

Kalbi ıslanmalarımın ardında
Senin olduğunu
Bana neden söylemedi
Gözlerin

UKALA

Bazen hiç tanımadığın biri
Görmediğin, duymadığın, tatmadığın
Duyguları, umutları kulağına fısıldar

UNUTAMADIM

Ömrümün son hazanı yaklaşırken
Yalanda olsa bir buse ver
Sakın ağladığımı söyleme kimselere
O ben değil söz geçiremediğim sensin

URFA

Çoktandır uğramadın bana
Bilmediğim bir şey mi var
Bir can
Sevilmek ister sende

ÜŞÜYORUM
Ben sensiz çok üşüyorum
Annem beni yüreğinde ısıtsın
Beyazlarda saklasın hislerimi
Hiç bilmediğim bir şehrin tamda ortasına düştüm
Çaresi yokmuş bu yaz kışının

ÜZÜMLER AÇTIĞINDA

Üzümler açtığında karşıma çıkan ilk kişi sensin
Sevinçlerim söylenemeyecek kadar büyük oldu gelişinle
Teraslarımda yılın en büyük buluşmasını, ay ile birlikte kutluyorum
İlk kez saçlarımı hiç gücenmeden rüzgâra teslim ettim haberin olsun

VAKİTLERİM

Artık tümden yırtık ümitlerinle
Kapıma dayanma
Vakit çok geç oldu
Senden tüm zamanlarımı toplamışken

VASAT

Yapraklar düştü
Cenaze namazını kılmadan rüzgârla bir olup gittiler
Sözün bittiği yerdeyim şimdi