yavaş yavaş yaşlanıyorum
seni sende unutuyorum
bir akşam vakti gelenle gideni
seni görünce karıştırıyorum.
akşam sabah ve seninle
göç ediyorum artık sen olmayan kervanlarla
her şeyin olacağına varır dediğim bir hatıraya
bugün varız yarın yokuz dediğim bir hayatta
artık dokunamadığım bir hatırasın...
göç ediyorum artık sana dua etmeyen kalbimle
Zaman gelir yüzünde oluşan çizgilere bakarsın
Hangi yolda neler bıraktığını hatırlarsın
Yaşayamadığın her güne tek tek yanarsın
Hayatta bir başına kalırsın işte o zaman
Her yaşayamadığın günün yokuşunda ağlarsın
hadi hazırlan gidiyoruz
kalın giyin dışarısı soğuk
benim ördüğüm
kahverengi atkını
siyah saatini de tak
öyle anlamlı ol ki bu akşam
zamanla geçersin her şeyden kendinden ve kendine ait olmayan her şeyden. sonsuza kadar üzülemezsin ki. sonsuza kadar da birileri seni üzmez. bildiğin şeyler bilmediğin şeylerin arkasına yaslanır ve iki kapak arasına saklanır küçük görülen şeyler. birileri kırmıştır seni ya da sen birilerini kırmışsındır. hayat bir rüzgarın önünde nereye savrulduğunu bilmeyen bir yaprak gibidir bu durumda. hangi dağdan eserse yaprak başka bir şehrin olur.
sonra sen herkese kendine iyi bak dersin. kimilerine ise nasılsın demek içinden gelmez. bir çay içersin ya da bir tatlı yersin. ağzında kalır o günün yaşanmışlığı. zaten birileri uğruna yaşamak değildir ki bu dünya birileri uğruna verebileceklerinle kazanılır gerçek olan bu rüya. senin benim değil bugünkü yaşadıklarımız. imtihanın bir parçası. suratını asmışsın ne fark eder atı alan Üsküdarı çoktan geçmiş haberin yok. sen en iyisi rüyalarına git, o rüyalardır seni bambaşka birisi yapacak olan. o rüyalardır gerçekte seni isteyen. biz bugün varız yarın yokuz. boyumuz kısa olmuş uzun olmuş olmamış ne fark eder ki. senin gülüşün varya o gülüştür seni cennete götürecek olan.
Mutluluğa açılan yollarda kaybetmek hep olur. bazen kazanmak için milyonlarca kez kaybetmek gerek.işte o zaman zaferin tadı muhteşem olur.
hiç düşünmedim seni bu akşam
hiç aklımdan geçmedin ey sevgili
amacım ve aracım için savaştım
bir boş odada yapayalnız.
kimse anlamadı ya da anlamak istemedi
Emekleye emekleye yürümeyi öğreneceksin
Ağladığın zamanlarda olacak güldüğün zamanlarda
Bazı şeylerin yarım kalacak bazen hayatta
Her yaş gününde bunları düşüneceksin
Ve yürümeden önceki halini
Ne kadar sert estiyse rüzgar hayatında
kolunda yeni aldığın çanta
perden çekilmemiş bu dünyaya hala
seni unutursam dünde yarında
inan bir daha ne zaman öleceğimi sormam!
şişman bir bacakta ölüm ne tuhaf
her gün senin yolculuğunu düşünüyorum
benden ötelerde, nerelere gidiyor diyorum
arkama yaslanıyorum hayatın dokunamadığım kıyılarında
ve senin olmayan bir zamana varıyorum.
kendim miyim, kendimle miyim bilmiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!