Büyük hayaller kur!
Gerçek yaşamdan alıntı güneşleri
Solgun karanlıklara ver!
Git! dünyanın bütün pencerelerini aç!
Aydınlat karanlık düşleri
bu akşamın son melodisiydi radyoda çalan müzik
seni bütün hayallerle aldatıyorum
yokuş yukarı giden hayatların uçurumlarında
ölmek büyüklüğünü gösteren aşk
şimdi hangi kalplerde geziyor
Uğruna verdiğim sevgi ne kadarda büyükmüş
Ve sen ne kadar da yazık etmişsin bu aşka
Ve ben ne kadar da aptalmışım.
Senin olsun uğruna verdiğim bu aşk
Sevgilerimin adsız kahramanı
uzaklar korkutmuyor beni artık
çünkü beni korkutan o zamanlar sensizlikti
sensizliğin verdiği yalnızlıktı
hani şu saçlarımı kısacık kestirdiğim gün vardı ya
korkularım aslında o zaman başlamıştı
ayrılığı ilk defa o gün düşünmüştü kalbim
bir akşam vakti penceremde kuşlar
uyurken bir gece vakti kalbimden uçtular
bu dünyada buluşmak istediğin insanlar
sana kimi hatırlatıyor bilmiyorum...
Bir hasret rüzgarıydı esen
Yüksek dağlardan yüreğine
Usulca fısıldamaktı sende ölüm
Bitiremediğin zamanı nefrete dönüştürmekti belkide
Geniş zamanlarda kendinle
Bıraksam bile seni nasıl unutabilirim
Uzak bakışın gelirken okyanuslar ötesinden
Keşke sana doğru koşsaydı adımlarım
Yorgun olmasaydı beden
Yorgun olmasaydı yıllarım
Ne iyi olurdu
bir sabah kahvaltısında yine buluşalım
sen şekersiz içtiğin çayın tadını anlat
ben hiç görmediğim gökyüzünden bahsedeyim.
bir sabah kahvaltısında yine buluşalım
sen benim sevmediğin taraflarımı anlat
Uykumuz gelir uyuruz bir meçhul dünyanın yatağında
Uyandıran olur uyanırız bizim olmayan fani dünyada
Gideriz işe, okula,eve bir gün başlangıcında
Gerçekten biz kimiz diye sorarız, Tanrı yanımıza uğradığında.
Bir küçük evimiz vardı.
Evimiz demiyeyim
Evim vardı
Yıktılar.
Bir küçük hayallerim vardı
Sayfalara yazdığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!