Her gün bu kadar acı çekilir mi?
Çekilirmiş meğer,
Acılar kalbine demir atarsa.
Her gün yalnızlığa gidilir mi?
Gidilirmiş meğer,
her kurduğun hayal gerçek olmayacaktır
zamanla yarışma, güneşin söndüğü an
bütün korkular ölecektir.
vahşi hayvanların gözlerinin içine bak
korkusuzluğun cesareti onlardadır.
Her yanlışı silemeyebilirsin
Yanlışlar doğrularını götürür
Geri dönemeyebilirsin
Çünkü zaman öldürür
Büyük hayaller kurabilirsin
o da gitti artık bu dünyadan
sonsuza kadar ölebilirsin
saçlarına değince ormanlardaki rüzgar
kendine sitem edebilirsin...
Hayat yalnızlıktır.
Gidersin gidersin hep bir boşluğa
Ne olduğunu bilmediğin bir acı
Yakalar seni ağlarsın
Sıcaklar seni üşütür
Soğuklarda ise terlemektesin
Sönük bir ışığın altında
Karanlığa gidiyor bütün yollar
Masada duran garip suyum
İçince bitmesen ne iyi olurdu
Bitişte başlamak ne acı
Ve özlemler içinde ayrılık
gitme ruhumun en ücra köşelerinde
beni bekleyen sonsuzluk gitme!
şu günlerde aklım dağınık
kalbim dağınık
ruhum karanlık...
gidenler ve kapıdakiler
seni hatırlatana her şeyi verdiler
bir bahar akşamından gelenler
artık pembe rüzgarlara isim vermiyor
kapanan kapılar ve içeri girenler
o zamanlar seni ne kadar çok sevmiştim
kalbimin ev sahibiydin
şimdi ara sıra gelen bir misafir
sevinmeli miydim bu duruma
üzülmeli miydim bilmiyorum
Onca yıl geçti aradan
Bir selam bile salmadan
O uzun karanlık yıllardan
Artık sana bakamıyorum
Oysa her gördüğümde seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!