hayatımın tadı tuzu kalmadı
sen beni bırakıp gittin gideli
ömrümün baharı yazı kalmadı
sen beni bırkıp gittin gideli
dört mevsim içinde bir kara kışım
saha artık yabancı olarak gidiyorum
bana ait ne varsa alarak gidiyorum
istersen bir mezar kaz istersen dertleri yaz
ardıma dönüp son kez bakarak gidiyorum
seni unutmak için kendimi uzaklara
aşkı burda bırakıp gidiyorum bu akşam
adını son bir defa yazarak sokaklara
istanbulu bırakıp gidiyorum bu akşam
sessiz bir ihanetin kollarından çıkarak
gönlüm bu akşamda efkar deryası
içimdeki derdi atmaya geldim
ıstıraptan uzak kederden uzak
seninle bir gece tatmaya geldim
gözlerine baksam sabaha kadar
kendini uzakta görme ne olur
sen bendeki bana daha yakınsın
bu can benim değil senindir senin
sen bana ruhumdan daha yakınsın
aklımdan neler neler geldi geçti sensizken
hepsini unuttumda bir seni unutmadım
ayrılık şarabını kadeh kadeh içtimde
kör kütük sarhoş olup yar seni unutmadım
yumruklarımı sıkıp duvarlarda kanattım
mademki ayrılık bana son sözün
bende durmam artık kalkar giderim
madem görmeyecek seni hiç gözüm
yaşadığın şehri yakar giderim
sen öyle bir hançer vurdun bağrıma
yönümü nereye dönersem sensin
bir gece yarısı bir seher vakti
gün belki bu gündür yarın olurmu
zaman sevilmenin sevmenin vakti
dötr mevsim içinde sen hangi günsün
bu canı sahibi almadan önce
yüzünü son defa görseydim şeyda
emanet yerini bulmadan önce
saçlarını tel tel örseydim şeyda
sineme sarsaydım bir kaç telini
sen herşeysin herşeydesin
hem göktesin hem yerdesin
vazgeçilmez biçimdesin
sevgi değil bu aşk değil
gören gözüm kulağımsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!