öyle bir dünyanın içindeyizki
ne gülenler belli ne ağlayanlar.
kuru bir yaprağız savruluyoruz,
ne bizi bilen var ne anlayan var.
dünya acılara hep kucak açmış,
her gece yarısı uykumu bölüp
üstüme kabuslar indirmesen yar
bu aşkın suçlusu tek sensin deyip
dünyayı başıma indirmesen yar
gül olsam gönlünde bir yerde açsam
bize bu eller yaramaz
kalk gidelim malatya'ya
gurbet bize çare olmaz
kalk gidelim malatya'ya
canımıza dert girmeden
sen hiç aşık oldunmu
diye sormuştun bana
bende hayır demiştim
olaacaksın demiştin
hele gelde kalbimin
takılıp gittin işte bir öfkenin peşine
ikimizide attın ayrılık ateşine
hep hasret kalacağız sevdanın güneşine
beni hiç sevmediysen bende ne işin vardı
sende sevmiştin beni seni sevdiğim kadar
ey gönlümün güneşi hayatım canım aşkım
mutluluğum baş tacım nereydesen artık gel
gönlüm çıkmaz yollarda deli divane şaşlın
dayanacak halim yok neredeysen artık gel
her sabah bir gece eklemekten usandım
aylar oldu hiç haberin gelmedi
neredesin mühür gözlüm nerdesin
sen gitinya benim yüzüm gülmedi
neredesin şirin sözlüm nerdesin
sen uzağa kaptırınca gönlünü
bir haber ver bir ses ver
varlığını bileyim
yüzüme bak nefes ver
diler isen öleyim
kalbindeki kuşkuna
yıllar sana zulüm eziyet olmuş
saçların ağarmış baharın solmuş
yüzüne pişmanlık çizgiler dolmuş
soruyorum sana ne diye gittin
sinemde alevler yaktın giderken
yolumun üstünde dertler
gelipte geçmemi bekler
hasretine neler ekler
haberin yok haberin yok
elimi nereye atsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!