Karanlık bir yaşama ölüm yakışır.
Yitirilmiş aklımda kalır berrak hüzünler.
İnceltilmiş bir kış geçirir yüreğim teninde.
Yıkılmış iyiki varsınlar alır yerini keşkelerin omuzlarında.
Farklılaşan gitmeler, yolları mutluluktan çatlatacak.
Saklamıştım seni ;
Güne, düne, geleceğe...
Neresini kırmıştın, bilemem neye üzüldüğüme.
Göz avuçlarının tam ortasında bir hüzün yağmuru, sorardım seni güne.
Dökülürdün ellerime parça parça.
Sadece gözlerindeki bir şey.
Bir bakışta aynı dünyada var olsak da.
Geride ise ifade edilmemiş ve saklı kalmış bir umut, bir hüzün, bir sen var içimde.
Sorgusuzca sessizce...
İnandığım insanlar yüzünden.
Aşk dedi aşk !
Sorulmalı yürek diline,
Göz terazisine...
Kaç güzelliğin tenha yerinde sıkışmış kalmış.
Kaç zerre değerinde,
Paha biçilemez mi, gözden sakınan mı ?
Süslerdim saçlarını papatyalarla, en güzel baharlarla, yağmur damlacıklarıyla, bir sabah vaktinde.
Üstün güzelliğinin gölgesinde kalırdı güneş, ay ve yıldızlar gökyüzünden inerken.
Mutluluğun rengini ay ışığında çizerdim kalbine, sevinç gözyaşlarıyla.
Susttukça ;
Korkarım bir küçük rüzgâra kapılıp gidecek umutlarım.
Varlığına bir yokluk ekler yüreğim, hayata !
Suskunluğum sıçrar dilimden, uğultusu duyulmadan.
Düşüp kalırım bitkin gözlerimden.
Bir nedensiz susarak...
Seni benden alanlara...
hayatımı mahvedenlere, çağırıp ta gelmeyenlere, gidip te dönmeyenlere...
Sevip te söylemeyenlere, hep bir diyeceğim vardı.
Susttuklarımdan gizlice...
Dudağımdaki titreyişe, gözlerimdeki yaşlara, yüzümdeki solgunluğa...
Bana ellerini ver kadın.
Bu sorumluluğu üstüme almak istiyorum,
Tut beni kadın tut !
Korkarım ki ellerini tutarken rüzgârla boğuşan mum gibi titrerim ayakta.
Tıka basa sar beni hafiflemeden kağıttan ruhum.
Tut beni kadın tut !
Sonra şakaklarını kaşıyacaksın, şarap mahzeninin içinde. Unutkanlığını gidereceksin !
Yaşamayacaksın artık, yaşadıklarını hatırlayınca. Gözyaşlarını sileceksin !
Hatrına düşecek şafak kızıllığı güneşin tek başına dünyayı esir aldığını. Susacaksın !
Belki de bir kış gecesinde saçlarını kar saracak. Eskileri anımsayacaksın !
Göğüsün daralacak, beni süzeceksin etrafında. Göremeyeceksin !
Ve aynaya bakacaksın, yokluğumu unutacaksın !
Seni beklemektir ömür baharımın gelişi... gitmendir, gözyaşlarımın durmak bilmeyen akışı...
Susmandır, dil bucağımın yerle bir olması...
Gönül odağımın daralması, sevda yükümün artması, kaderimin tekrar tekrar başa sarması...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!