Aydınlık şehirde karanlık hane,
Gündüze perdeyi çekmiş gibidir,
Gözünde marazı, belki bahane,
Derdini geceye ekmiş gibidir.
Tan yeri ağarır, ufukta sürur,
Ne gece ne gündüz evinde durur,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
