göbeğinde ateş çiçekleri açmış bir bahçedeyim
daha yazılmamış bir şiirin son dizesindeyim
yaşamımın göğüs düğmelerini çözüyorum
çırılçıplak bir güneşin doğuşunu
ağlayarak izliyorum.
biliyorum, senin gözlerin bu renk değildi eskiden.
belki ondandır şimdi pusulamdaki ibremin
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
'ben vazgeçerken geceden, gecelerimden
bir deli çığlık yükselir.'
İnsanı ağlatacak kadar güzel...
Antolojiye kimlik kazandıracak şiirler..çığlık çığlığa!
ruh talan yaş yalan gün yaban zamanlarda bir güz çiçeği gibi buruk dizeler...akıcı ve yalın
fidan
ben vazgeçerken güneyden, bütün yönlerimden
bir garip fırtına kopar.
Tebrik ederim severek okudum
Şiirde imgeler şairin üslubunu ustaca kullanmasıyla alıp götürüyor insanı.Şiirin tadı duyuranın gücüyle daha da derin bir hisse bürünmüş.Tebrikler.Saygılarımı sunuyorum 10 puanla...
GÜZEL...
Sayın şiir sihirbazı size böyle hitabettiğim için darılmayın bir şiir ruhlara ancak bu kadar dokunabilir o bahçeyi görür gibi oldum oraya şiir çiçekleri ekmeye devam edin tebrikler
Tebrikler şiiriniz çok güzel olmuş yüreğinize sağlık..
keşke bu gün şiirlerinizi hiç okumasaydım da kendimle iç hesaplaşmalara varan duygular yaşamasaydım :)
Nedense bir ölüm ayrılığının o kahreden yalnızlığını duydum dizelerinizi okurken. Rûhun o çıkmaz sokaklarda koşuşturmasını hissettim...Çâresiz, soğuk ve yapayalnız...Üstünde ateş çiçeklerinin açtığı tâze bir mezar...Her şeyden yoksun ama henüz duygularını yitirmemiş... Bıraksanız sayfalarca yazarım...Bugün karamsarım herhalde...
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta