Kıymet biçilir
Dudaktan dökülen her söze
Ne için, kimin için?
Toprağa karışacak tene
-ya da-
Buhar olup uçacak bir yüze
Kaybolduğum sokaklar arasında arıyorum o dergâhı
Yarım bıraktığım satırları tamamlama günüdür bugün,
O satırların tamamı sendedir belki.
Bekleyişlerin sonunda ulaşılan bir vaha;
Ya da erişilemeyen o yüce Kâf dağı.
I
Ufak bir çocuktum
O; kurduğum tüm düşlerde.
Defalarca sakladınız benden
Bir kavanozla en üst raflarda
Kendimden bir adım öndeyim
Ruhların ölümüyle yükseliyor herkes
Bulunduğu bedenin siluetinden.
Koşuşturduğun kıyıları ararken zifrin içinde
Yanıma bakmayı unutmuşum meğer,
Arşı delip geçen çığlıklar yıldızları parçalarmış
Soluğunu hissedemediğim her günün sonunda.
Düşler yorgun, vakit geç
Zaman yok düşünecek.
Geceler tenha, geceler ıssız,
Hüzün sarmış dört yanı.
Bütün gün izleyebilirim seni
Ve sana yoldaş olan o kuşları.
Göğe doğru yükselirken bulutlar
Uzaktan uzağa ağlatır beni.
Kollarımı açıp koşarım sana
Bir bağ kurmuşum içten içe
Ulaşmaya çalışmadan, korkarak
Kalbim de bırakmış beni; kendimle.
Derdimi duvarlara vurdum sarsıldım
Geceleri eskittin sen de; kuyruğunla
Gündüzler sayfalara karıştı
Neye yarar sözler, sitemler ve gaflar
Gönülde bir kuş havalanmadıkça.
Gözlenir hal, hareket ve tavır
Demir parmaklıklar ardından.
Kurtulur da uçamaz, demirlere takılır,
Çizilmiş tüm şiirlerin aksine!
Zaman taklalarla oyalarken beni
Karalananların hepsi bir sahtelikmiş.
Ne sırılsıklam biri çıkarmış karşına
Ne kuraklıklar içinden bir vaha.
Seneler önünde yuvarlanırken
Aniden biri çıkar karşına,
Gün olur hayallerine koşarsın.
Gün gelir bulutlara toslarsın,
Beraber güler beraber ağlarsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!