Ömrümüzden çaldılar hep, acımasız geçen yıllar
O günlerden tek teselli kaldı bize hatıralar…
Beden yorgun, yüz sarardı, akla doldu sırma saçlar,
O günlerden tek teselli kaldı bize hatıralar…
Acı tatlı o anılar, artık mazide kaldılar,
Ölmek,bir nevi unutulmak demek,
Ayrılık ise,yaşadığını bile bile,sevdiğini ruhuna gömmek.
Mümkün değil sevgilim,
İsmini dudaklarımdan,hayâlini gözlerimden silmek...
Şimdi benden çok uzaklardasın ama,
Uzaklardan bakarsın, sanki bana el gibi,
Gözyaşlarım akıyor, gören diyor sel gibi
Çektirdiğin bu hasret acı bir bedel gibi
Ol derdimin ilacı, dinsin artık bu acı
Sevdanın ateşiyle, mum gibi eriyorum,
Ayrılık denen şeyi, bırak hiç dillendirme
Belli olmaz bu kader, duyar gerçek zanneder…
Üzme beni ne olur, kalbîmi gücendirme,
Ömrümüz zehir olur, acı bir rüzgâr eser
Sevip, sevilmek varken, neden ayrılık olsun?
Hey gidi ömür
Cebimdeki bir sigara tanesi gibisin.
Doğduğum zaman ateşlenmişsin
Bir iki soluk almadan
Baktım ki küllenmişsin...
Sevda yükü ağır olur,
Taşıyamaz her bir yürek.
Belki de hiç kavuşulmaz
Ömür geçer özleyerek.
Gül dökersin yollarına.
Menekşenin çiçeği, pembe açıyor pembe,
Çok naz ettin güzelim, aklım kalıyor sende.
Gün geçince soluyor, kalmaz güzellik tende,
Ömür geçiyor işte, her şey güzel vaktinde…
Gel artık kavil kılak, bu nazı artık bırak,
Yeni bir aşk için hazır değilim,
Şu gönlümü yaktı vefasız zalim,
Bense onu ne çok, ne çok sevmiştim,
Ömürümden çok şey çaldı o zalim
Korkuyorum artık gönül vermeye,
Beraber yaşanılan, o güzel günlerimiz,
Ne kadar özlesek de, hepsi mazi oldular.
Mümkün değil yeniden, o günlere dönmemiz,
Onlar yıllar öncesi, birer anı kaldılar…
Tertemiz duygularla, yaşanan bir aşk vardı,
Tezden gelirim deyip, buralardan giderken,
Onulmaz acı kattın, şu üç günlük ömrüme.
O günleri düşleyip, seni hayâl ederken,
Buruk bir hüzün çöker, yaralanmış gönlüme.
Senelerde geçiyor, naçar hâlde beklerken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!