Kar yağarken kızak kayıp
Gören derdi ki çok ayıp
Engel varsa hiçe sayıp
Aşıyorduk unuttun mu?
Saat geçmiş tam on artık
Nerde olsam kader beni buluyor
Çabadan azimden hızdan usandım
Ne yarım alıyor…! Ne boş doluyor
Bunca yıl ağlayan gözden usandım
Ne murad aldım yâr ne keyif çattım
Hain, hırsız, katil, çete…
Dolduruldu memlekete
Kucak açtık ihanete
… İşte Ata’m vaziyet bu
… Üstelik de meziyet bu
Yâr, yar! Yar da şu yüreğimi gör ki neler var
Bir yanda çayır çimen bir yanda sıradağlar
Bir yanda gam kasavet bir yanında sefa-dem
Bir yanda çalgı çengi öbür yanında matem
Yaş altmışa gelince katarak göze perde
Pırıl, pırıl parlayan gözler gelir aklına
Ele avuca sığmaz hani o gençlik, nerde
Peşi sıra koştuğun kızlar gelir aklına
Bilmiyorum kim ne söyler kim ne der
Yâr! Ben seni hece hece çizerim,
Mısra mısra şiirlerde resmeder,
Nesir gibi bir deftere yazamam
Harfler alev, kelimeler kor demem
Sebze meyve hep turfanda
Et girmez eve kurbanda
Yerini al bu kervanda
Ondan sonra ye babam ye
Bunlar aynı safta-da bir
Parçalanmış yüreğim avutmaz bahaneler
Nerede o sümbüller mormenekşe laleler
Şırıl şırıl akan su, çağlayan şelaleler
Beyaz güller açmıyor yeşil kirlendi artık
Kervansaray virane ne han kaldı ne hancı
Ne diyeyim bunlara bu gün geldi torunlar
İçimizde bitmeyen keder oldu emmoğlu
Soruyor: hani bize emanetti yarınlar
Diyemedim bu günden beter oldu emmoğlu
*
Her birinin omzunda bölücülük bir yafta
Figan bana has demezdim
Bülbüllere sus demezdim
Koklamayı istemezdim
Güller mecbur etti beni
*
Ben demiştim ta en başta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!