Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Gücün yetmez yollar uzar
Sen bu kışta gelemezsin
Havada bir gariplik var
Sen bu kışta gelemezsin
*
Sabret gülüm sabret biraz

Bayram günü küsler bile barışır
İnsaf et biraz… Sen de gel artık
Günler çabuk geçer ayla yarışır
İnsaf et biraz sen de gel artık

Kaç yaz geçti sensiz kaç bahar geldi

Sen elleme doktor… Varsın kanasın
Yaranın merhemi; yâr, sen değilsin
Bırak kimler kınıyorsa kınasın
Buna neşter vuran bir sen değilsin

Aynı bir çocuk gibi! Şimdi yapayalnızım
Sen gideli buradan duygular yetim kaldı
Ne yüzüme bakan var ne de geçiyor nazım
Ne gül açmış dalında… Ne çayırda çim kaldı
Yâr! Beni senden başka anlayacak kim kaldı

SENDEN SONRA
*
Ne dost kaldı ne arkadaş
Terk ettiler yavaş yavaş
Kurumadı gözümde yaş
Sele döndü senden sonra

Ömrümüzün son çeyreği
Geçti gitti, gene bir gün
Herhalde ki yaş gereği
Ay bir saat, sene bir gün

Kulak sağır görmez dide

Ne kadar haklı imiş zaman bunu gösterdi
Rahmetli her inişin bir yokuşu var derdi
Saçlarım beyazladı yaş da kemale erdi
Babamızın öldüğü yaşa ne kaldı sanki

O yetmiş birindeydi ben de altmış birinde

Ayrılanlar mutlak düşer, bu derde
Çırpınıp durmanın ne faydası var
Hele yoksa, eğer yoksa kaderde…
Hayaller kurmanın ne faydası var

Masaya diziyorum mezeyi şişeleri
Ve sensiz yaşadığım bitmeyen geceleri
Hayalinle doldurup boşalan kadehleri
Yâr senin şerefine…! Kaldırıp içiyorum
*
Yarışa gidiyorum biri bir yudum alsa

Ceza verip defter dürüp
Yazdık diye leke sürüp
Hele hele, bunu görüp
Gizleyenler şerefsizdir

Görmeden hiç talanları