Tel, tel olmuş sırma saçlar,
Ok kiprikler hilal kaşlar,
Sevgi dolu o bakışlar,
Ahu gözler sende güzel.
Hayal gibi rüya gibi,
Nasıl anlatayım ben bu halimi
Ah! çekip inleyen keman gibiyim
Zor günümde vurdu hayat zalimi
Od düştü sineme duman gibiyim.
Ne baharım kaldı nede bir yazım
Gönlümün duvarında, siyah beyaz bir resim...
Sabahı uzak kılar, uykuyu böler sesim.
Kimsenin görmediği bir kuytuyken adresim,
Bu sessiz çığlığımı ne olur duysan dedim.
Karanlıklar demlenir hüznümün gölgesinde,
Gözlerimde süslediğim hayalinle,
Bir gün daha tükenir sevgisiz ve sensiz
Özlemin bir bulut gibi sarar içimi,
Yağmur olup yağar üstüme her gece
Damlalar yüreğime vurdukça,
Tahammül duvarı yıkılıp gider.
Nasıl anlatsam ki mevzu çok uzun,
Bulandı kuyunun suyu be evlat!
Ucunu gördüğün sivri boynuzun,
Ceddine dayandı boyu be evlat!
Arpa meydanında kurulmuş pazar,
Hangi sözle başlasam sevgini anlatmaya.
Ne yazsam eksik kalır sözcük neyi anlatsın,
Sen ilkbahar soluklum sen özlenen muratsın.
Canımın canı sensin gündüzüm sen gecem sen
Hayalim düşüm sensin özlemim sen neşem sen
Köyün suskun sokaklarında,
çocukluğumuz çığlık atardı.
Duvar dibinde saklanan hayallerim,
gözlerimde canlanırdı.
Toprak damlarda tüten bacalarla birlikte yüreğimiz ısınırdı.
Bahçemde bir kasırga ne çiçek ne gül kaldı,
Bir tenhada vuslatı bekleyen bülbül kaldı,
Mevsimler senelere günler takvime küstü,
Hicran hicran üstüne, bir ömre ödül kaldı.
22.02.2024-ELAZIĞ
Ne zaman kalemi elime alsam
Bilinmez bir arzu ağlar içimde
Gecenin koynunda hayale dalsam
Bir garip inilti çağlar içimde
Virane gönlüme sabır kar etmez
Hicran ateşiyle yaktım özümü,
Sıladan ayrıldım üzüldüm geldim.
El açtım mevlâya döndüm yüzümü,
Sabır ipliğine dizildim geldim.
Yükledim sırtıma onca derdimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!