Bir şiir yazsam
Herkesi tebessüm ettirse...
Bir resim çizsem
Masallarda kalsa bütün kötüler...
Bahçemdeki aşk gülünü
Soldurduğun yetmedi mi
Hem de her Allahın günü
Saldırdığın yetmedi mi
Toparlasam hesabını
küçücük bir kedi miyavlıyor
afrikanın yağmur ormanlarında
neşeyle koşuyor küçük bir çocuk
açlığını unutmak için
bir sağa bir sola
Modern zaman kuşkuları gidin başımdan dokunulmazlarıma dokunup
dokunaklı öykülere konu etmeyin beni
sonra beş ezan sesiyle beş hüzün düşer gökyüzünden
Ülkemin teminatı, aydınlığı, mimarı
Sensiz mümkün değildir gönüllerin imarı
Sana bağlı vatanın refahı, tarumarı
Mutluluklar olmasın düş artık öğretmenim
Şu milletin önüne düş artık öğretmenim
Dilhun olmaz mı gönül,
Bunca zillet içinde.
Gamla dolmaz mı gönül,
Fitne millet içinde.
Ne kapılar çaldık biz
Ayağın düşer de bir gün gidersen
O “bizim” mekanda hatırla beni
Yaşlı kemancıya yine gülersen
Ellerim yakanda; hatırla beni
Gitsen uzaklara, diyarlar gezsen
İşte, hayat bütün canlılığıyla karşında.
Güçlüklere diren, savaş onlarla.
Umudunu kaybetmeden.
Eksiltmeden özgürlüğün tılsımlı harflerinden birini bile
Arkandaki karanlığa aldırmadan.
Birkaç dostun arasındaysan hele ve üstüne üstlük güneş parıldıyorsa bulutların arasından;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!