Zaman,içinde mi zamanın,dışında mı
Ya mekân denilen mutfak?
Milyon kere milyona denk
beynimde kanayan çatlak...
Gökleri döven balyoz,
kafama inen tokmak.
Peşinden koşmaya gücüm yok artık
Sevdâlık hayâller geride kaldı
Sen beni, ben seni dünde bıraktık
Zaman elimizden çok şeyler aldı.
Gökler, deniz ve biz, varken hepimiz
Soldu mevsim, sonbaharın artık demidir
Düşen yaprak, geçen devrin gül mâtemidir.
Duyduğun ses, bir son faslın saz âlemidir
Kuruyan gül, ufkumuzun güz elemidir
Bak gidene; sorma ne ilk, ne son gemidir...
Dert dertler üstüne, çile bitmiyor
"Ben çekerim" desem, ömür yetmiyor.
Hakk'ın her verdiği başüstü ama;
"Ben çekerim" desem, ömür yetmiyor.
İçimde yaralar kıvranır durur
Razıyım verdiğin herbir cefâya
Yeter ki gönlümü yıkma Allah'ım
Yer yok bedenimde başka şifaya
Kerem et, içimden çıkma Allah'ım.
Dertlerin devâsı, şifâsı Sensin
Koymayın mezarıma ne bir çelenk, ne de çiçek
Yazılsın baştaşıma sâde ve tek yalın gerçek
'Hu vel bâki', gerisi nasılsa birgün ölecek...
(15.09.2007)
Uyurlar bir bir uyansın, açsın gözünü
Tarsus'umda yedi değil, dokuz ışık var
Gayrıyı sevmeye PAYDOS dedi Milletim
Gönül ikliminde artık Türk'e âşık var.
Torosları Akdeniz'e bağlayan sır bu
Hüzünle çökerse geceler bir gün
Mehtap ziyan olur, an ziyan olur.
Yıldızlar yas tutar Sen gittiğin gün
Yollarına düşen can ziyan olur.
Ne zaman bir güle deyse ellerin,
Sevdâyı bilmedim, aşkı tatmadım
Sana vurgunluğum neden, bilemem
Söyledim derdimi, riya katmadım
Düşmesin halime kimse, dilemem.
Sanki çeken bir güç beni bağlıyor,
Hangi rengi istersin şu mevsim çağlarında,
Topraktan can fışkırır nisan yağmurlarında.
Bahar kokusu gelir yağmur damlalarında,
Bereket Arz'ı sarar nisan yağmurlarında.
Kurumuş ağaca bak, yeniden başlar hayat
ANTOLOJİ değerli şairi saygıdeğer Enver Özçağlayan (Aksakal) üstâdıma ithâfen yazılmıştır.
Kendisine sağlık, mutluluk ve huzur içinde hayırlı ömürler diliyorum.
AKSAKAL ( Sn. Enver Özçağlayan'a)
Herkese sevgi duyar, oldukça mütevazı
Kendisine sorulsa, henüz müteşairdir.
...