Enver Özçağlayan Şiirleri - Şair Enver Ö ...

Bir zulmet yaşanıyor şafaklarımda
Kokuşmuş zamanlarda güne başlarım
Bundandır ağrılarım şakaklarımda
Bundandır dinmeyen şu gözyaşlarım...

Sarmış tâ ufka kadar bin türlü belâ

Devlet içinde devlet, derin olmalı
Bakışı sıcak değil serin olmalı
Şöyle bir dokunduğu yerin olmalı
Ben bizim zannederken, elin olmalı.

Bir devlet düşünün ki derini çukur

Ne söylesen haklısın kırsan bile gönlümü
Ya sev beni ya öldür, sana verdim ömrümü
Yetmez mi bunca çile, gel de dindir zulümü
Ya sev beni ya öldür, sana verdim ömrümü.

Aşkınla sürünsem de vazgeçmem asla Senden

Kendini birşey sanıp, varlığına güvenme
Hislerim üretiyor bil ki arada seni.
Gece rüyalarımı işgaline sevinme,
Uyanırsam bulman zor, benim gibi seveni.

Görsem seviniyorum, doğrusu budur işin!

Ben kul oldum senin gönül kapında
Eşiğini olsun hiç aşamadım.
Kapı tokmağında, gülün sapında
Ulaşmak istedim, ulaşamadım.

Zahmet mi, rahmet mi bunca çektiğim

Yollar düğüm düğüm, açılmıyor ki,
Dağları kar tutmuş, geçilmiyor ki.
Buğulu camlara düşmüş hayâlin,
Sis vurdu gönlüme, seçilmiyor ki.

Vuslatı gurbete bağladığın gün,.

Ne çiçekler soldu bir bir baharla yazla
Açarken bahçemde hergün işveyle, nazla
Sever okşardım onları, koklardım hazla
Yazık, şimdi kaldı yalnız kış çiçekleri.

Varsın kalsın birkaç çiçek, yeter ki açsın

Zaman bir gemi,hayat koca yük
Deniz dalgalı,çalkantı büyük.
Yolumuz uzun ışıklar sönük
Çekmez bu yükü gemimiz çürük...

Esiyorken gönlümde meltem meltem duygular
Son bulsun kış mevsimi bitsin kara uykular
Bir bahara uyansın şafak vakti martılar
Menevişler bezensin sahilde serin sular

Gülsün dostlara akşam sisi kalksın Boğaz'ın

Gül mülkünü görenler hüsnüne hayran kalır
Gün döner solar gülşen, gönülde seyran kalır
Yiter yol, sanma sakın tümsekte kervan kalır
Senden sonra âleme bir gamlı devran kalır...