hep bugünün içinde
bir gün daha sayacağım
sonra sen,
gülümseyeceksin yeniden
Yeni filizlenen bir sevginin ölümünü görmek
Yapraklarını açmış, çiçeğin ölümünden daha acıdır
Çünkü bu küçücük bir çocuğun ölümüne benzer.
Bir insan eline bakar yalnızlık
Yoksa uzanacak bir elin
Aç bir bebek kadar aç
Tepedeki bir tek
Ağaç kadar teksindir.
Söyleyemediğin o şey de nedir
Durdukça büyüyen
Yürürken ardına bakmak gibi sürekli
Bugün her şey senden yana
Rüzgar ardından esiyor
Güneş seninle doğuyor
Gittiğin her yer ılık.
Yarın
Üç beş kelime ettik aylar önce
Üç beşten fazla güldük hatırladıkça
Üç beş kelime takılmış aklına
o çocuğun
Üç beş ay boyunca kederlenmiş
hatırladıkça
Saçlarını kesmiş
beni unutmuşsun
Sanki atılması gereken
Kırıklarıydım hayatının,
Uçlarında yıpranan.
yanımda bir şair taşırım
cebimde değil yanımda
şairli bir insan nasıl olursa öyleyim
ben görüyorum o yazıyor
iki kişiyiz biz
çok kişi olmaktan iyidir iki kişi olmak
Emanet bir bahar kondu yüreğime
Yarından tezi yok gidecek
Yine yağmur yağacak diyorlar
Sonra da kış gelecek.
Üzgün duruyorlar
Bilmiyorlar yağmurda ıslanıp
Vakit geç
vakit seni tanıyamayacak kadar
geç olmuş
beyazlar konmuş yer yer saçlarımıza
küçük bir evin camında
hapsolmuşuz çoğu günler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!