Bir varmış, bir yokmuş diyarında yalnızlık,
Sessizlik hüküm sürer, gözyaşları ırmak’ lık.
Kalabalıklar arasında bir yabancı gibi,
Dolaşır durur insan, içi buruk, yüreği kırık, zavallı.
Bir ev, bir oda, duvarlar arasında hapis,
Yalnızlık yataklara düşer, karanlığa sığınır saklanır.
Geçmeyen yaralarım var benim,
Kaşınırsa iyileşir diyorlar.
Kaşıdıkça kanıyan, kanadıkça büyüyen,
Sesine muhtacliğım içimdeki yetimleri savunurken,
Bitti bende;
Bu dünya' ya inanç...
Yarım kalmış bir hikâyenin türküsü bu,
Gözlerinde yaralı bir bakış, ellerinde yorgun bir sessizlik.
Yazılmamış sayfalar arasında kaybolmuş,
Sevdanın özlemiyle yüreği kavrulmuş.
Bir zamanlar varmış, umutlar yeşermiş,
Gökyüzünde sevdanın izi dolanırmış.
Yol uzanır önümde sonsuzluğa,
Adımlarımın sesi yankılanır sessizliğe.
Her adımda bir hikaye saklıdır,
Her yolculuk bir deneyim, bir ders doludur.
Yolculuk başlar, hedef belirsiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!