Benim memleketim sevdamdır.
Çocuk yaşta sürgün edildiğim.
Prangalı yüreğimden,tel örgülü duvarların arkasına,
Hergün bir uçurtma uçururum.
Umudum hayallerim özgürlüğe şiirler yazar.
Yüreğimde cümleler saklıyorum,
Karanlık kuytularında sessiz çığlıklara dönüşüyor,
Ah benim sağır dilsiz yârim!
Bendeki bu ah nereye saklansan,
Bir gün seni bulacak,
Menzilden vurulacaksın..
Hayat mucizelere gebe...
Bitti dediğin yerde nebatların yeşerir,
Hoş geldin yüreğimin can suyu,
Avuçlarımda mucize...
Nice kalabalıklarda dolaştım durdum.
Feryatlar ettimde sevdaya ağıt yaktım.
Gökte uçan turnaya haber saldım...
Yüreğim mesken;
Misafiri nerede bilemedim...
Bilemedim;
Ben babamı dinlerken, kendi geleceğimi dinlediğimi.
Çaresizliğine, kırgınlığına, aldığı yaralara, üzülürken,
Bilemedim;
Kendi geleceğimi dinliyor muşum!
Seni şimdi daha iyi anlıyorum,
Bir kere hayallerime seni almışım yâr.
Gönül kapıma kırk kilit vurulmuş
mührü senindir.
Dil sussada yüreğimin yüreğine
coștuğu sensin...
Bir baharın seyrine durdum,
içimde goncaya durmuş çiçek kokuları,
heybemde umut yokuşu,
yüreğimde gizim sen varsın yâr...
Söylesene sevgili bilirmisin,
kaç senei devriyesinde beklemedir bu sevda...
Ne ben bıraktığın yerdeyim
Ne sen gittiğin yerde
Kalan bekler, giden mutlu olur mu sandın
Yanındayken sevginin cimrisi aşkımın nankörüydün.
Söylesene şimdi sana hangi sıfatı takmalıyım
Hayatın gailesi zaten ağır
Birde yürek yerle yeksan
Kaç hesap var sorgularda cevapsız kalan
Söylesene sen bu keşmekeş de nerdesin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!