Sen ki kaleminle şiirleri dans ettirensin
Imkansiz imgeleri yüreğine ekensin
Ya gönlümün kilidini kır yada uzaktan bak adam.
Bir kere daha gördüm ki,
aşk yürek işi...
adam olanın yüreği olur...
yürek de cinsiyetlikle değil,
kişilikte oluşur...
Ne emek verdin ki gitmesi zor olsun
Gözyaşımı sen mi sildin ki ağlatmak ağır olsun
Elimi mi tuttun ki yokluğumda üşüyesin
Kolay demi eyvallah diyip gitmesi.
Ben gecelerde yalnızlığımla konuşurken
Yamaçlarına bahar küsmüş bir dağım,
Varsın ölümün sırası bana gelsin,
Doğrularımı üç beş çapulcuya satmadım,
Sevdiğim dediklerimi sırtından vuran ben olmadım.
Yerle göğü yeksan edecek yürek var bende,
Gece sessizce fısıldıyor
Bak yine tek başınasın diyor
İçimde buruk bir acı
Bir ömür geçiyor usulca derinden.
İnsan dağlanan kalbine şunu soruyor
Dilsiz cümlelerim,sessiz çığlıklarım var benim.
İçimde kavga eden dev dalgalar, dışımda çocuksu gülüşüm.
Gün geçtikçe küsüyor o yüreğim de salıncak kuran küçük kız çocuğu.
Hayat bize en çok da yutkunmayı
Öğretti
Bazen gönlümüzde olanın yanımızda
olmayışına
Bazen sabahların bahara çıkmayışına
Biz yutkunmayı şiirlerle unutmaya öğrendik...
Ben o kurşunla ölmezdim de ,silahı tutan yabacim değil di...
Her yediğimiz kurşunun sahibi yüreğimizde saklıydı.
Yürek yılkı mevsim hazan,
Derman kalmadı umutlara da küskünüm,
Sabahıma doğmayan güneşe de kırgınım,
Sevdanın yanlışı aldı benden, inandığım tüm doğruları.
Susmalar birikiyor içimde,
Kendimi ifade edemeyişlerin yorgunluğunda...
Yüreğim de dünden kalma kağıt kesiği sızılar...
Huzurum tatmadığım sevdam olacaktın,
Neden ben oturmuş yaşanmışlıkları sorguluyorum,
Sakinliği aradığım tenhalarda...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!