Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Beni bana tutsak eden sevgili misali,çok çok güzeldi kutlarım sizi.YUVASIZ KUŞ
şairler çoğu zaman dert ortağı olarak koca çınar, salkım söğüt vs... yi seçerek anlatamadıkları duygularını paylaşırlar.
sevgili Fatih de öyle yapmış ve güzel bir şiir çıkmış ortaya.
kutluyorum.
Hani Nazım diyor ya bir ağaç gibi tek ve hür... Bizim kaderimiz ağaçlar gibi daha güçlü olanın elinde... Yani bir ağaç gibi birilerini rahatsız ettikçe dallarımızı kesmek, yapraklarımızı koparmak bizi çürütmek, yok etmek istiyorlar. Bizi biz olmaktan çıkarıp başka bir şey haline dönüştürmek. Cismen değil ama içimizdeki özü yok ederek. Kim bilir belki de şair toplumda bulamadığı karşılığı bir ağaçta arıyor bu yüzden. Belki bu yüzden o ağaca bu kadar bağlılığı... Fatih arkadaş her şiirine yorum yapamıyorum belki ama bu şiirinden tüm şiirlerin için kalemine, düşüne emeğine sağlık... teşekkürler...
Şiirinizde insan ve doğa arasındaki bağlantıyı çok güzel dile getirmişsiniz..Tebrik ediyorum.
özellikle finali çok hoştu
şiir yazarken Öyle geniş bakış açın, öyle engin yüreğin var ki...
Her şiir,n ve özdeştirişin birbirinden güzel. Yolun açık, kalemin kavi, ilhamın bol olsun sevgili arkadaşım.
Yüreğinize sağlık kutlarım sizi ilhamınız bol olsun Ant.+10
Yüreğine kalemine sağlık elma ağacı olsun bir başka meyve ağacıda olsa güzeldir hele meyvelerin çiçeklerini açtığı gün kimisi elma veya ayva ağacı sever aslında tüm meyve ağaçlarının çiçekli halleri güzeldir hele meyve verince ağacınıda kendin dikmişsen gurur duyulur kaleminiz daima ışıldasın.Saygı ve Sevgilerimle.
elma ağacıyla özdeşlemeniz ne kadar muktedir fatih bey...üretkenliğinizi şiire kattığınız değeri gördüm o güzelim ağacın güzelim dallarında...++10..ant..
İnsan, kendi dışındaki pek çok varlıkla kıyaslar kendisini...
En fazla da hem sevdiği, hem de 'en yakınında' olanlarla..
İşte Elma Ağacı...
Belki elleriyle dikti... Büyüttü, meyve vermesini bekledi yıllarca. Onu korudu, kolladı... Mevsimlerle nasıl değiştiğini gözledi...
Ve dost oldu onunla, dertleşti insan.. Bir kendi başına gelenlere baktı, bir elma ağacına... Çevresindeki diğer insanlardan daha samimi olduğunu anladı...
'O, dinliyordu' hiç değilse.. İtiraz etmiyordu, sitem etmiyordu...
Güzeldi şiir.. Kutlarım Fatih Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta