Nasiyemden tutup, hak yola çekti
Ben mânada gördüm, nazlı velimi
Telkinle tohumu, gönlüme ekti
El el üstünde, el tuttu elimi.
Rahman’a çağıran kimsem yokudu
Hızır geldi, cana ezan okudu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
