Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ekim hüzün, hem döküm ayı olsa da başkadır güzelliği.
Her canlı gibi doğada payını alıyor bu aydan. Kutlarım, yüreğinize sağlık...
Hem ekim hem döküm elbette...Hazan vurur yapraklara dökülürler biçareler...
Sonbahar hem hüzünlerin ayı hem de duyguların en naif olduğu mevsimdir...
Yoksa nasıl yazılırdı bu güzelim şiir...Tebrikler hüzün kaplı yüreğinize...
Selamlar...
Yıldırım vurmuş da safran sarısı bir acıyla hüzün düşercesine insanın içine!Evet sevgili dostum doğa bizi anlatır ve zikreder Mevlaya ağlar..Ay kızardığında hani derlarya insanların günahından tutulur muş diye!O vakit bütün inanalar hafızlar sabahalara kadar kuran okurlar ,ay kurtulsun diye dünyanın yörüngesinden!ben inanırım günahlarımızın meramından yanıyor ay diye..Her ne kadar bilimsel gerçekelri de göz ardı etmeden.İşte böyle bakır kızılı bir olgunluk belki ağıt yakar ayrılıktır belki ruhu sarsan yoksa neden sararın ki yaprakalr neden dökülsünler ki bir bir..Lakin ben hey bitişin yeni bir başlangıç olduğuna da inanırım..Tıpkı baharla gelen canlılık gibi...sevgilerimle değerli dost..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta